Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Δυαδικοτητες και αηδιες

Δυο. Θα νόμιζε κανείς οτι είναι κάνας αριθμός. Για κάποιους μπορεί να είναι και στάση ζωής.
Τρελλός ή λογικός. Άσπρο ή μαύρο. Εραστής της ανθρώπινης φύσης ή κυνικός.

Εγώ ή αυτός.

 Παιδί ή γονιός. Εργαζόμενος ή εργοδότης. Φοιτητής ή καθηγητής. Αρχηγός ή αρχηγούμενος. Σύζυγος ή εραστής. Αρνητικό ή θετικό. Νόμιμος ή παράνομος. Στρατιώτης ή αναρχικός.Φυσικό ή τεχνητό. Ναί ή όχι. Απαλός ή σκληρός. Μέρα ή νύχτα. Πείνα ή χέσιμο. Ειρήνη ή πόλεμος (ή Στέλλα;). Καλαμπαλίκια ή τη δύναμη να τα ελέγχεις. Απόκληρος ή αποδεκτός. Αδάμ ή Έυα. Πιστός ή έμπειρος. Εφεύρεση ή συντήρηση. Αγάπη ή μίσος. Νερό ή φωτιά. Πρωτόπλαστος ή Γνωστικός. Μέρα ή νύχτα.

 Μερικές αντιθέσεις, ανάκατα με άκρα απόψεων. Φυσικά δεν κάλυψα όλες τις αντιθέσεις, αλλά δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι η αλήθεια είναι ανάμεσα. Και αν η αλήθεια είναι πιο κοντά στο ένα άκρο από ότι στο άλλο, δεν την κάνει λιγότερο αληθινή.

Δε με ρώτησες, αλλά έτσι βιώνω την καθημερινότητά μου. Έτσι λύνω όλα τα προβλήματά μου. Βρίσκω κάποια δύο άκρα και ψάχνω να βρω τον εαυτό μου ανάμεσά τους. Αναζητώ ένα σημείο στο φάσμα ανάμεσα στα δύο άκρα που να με βολεύει να αισθάνομαι άνετα και αρχίζω να ψάχνω γιατί μου αρέσει εδω που είμαι και τρόπους να οχυρωθώ με επιχειρήματα. Και επειδή είμαι ένας άνθρωπος με πάθη,πολλές φορές με βρίσκω να υποστηρίζω -αρχικά το δικαίωμα του καθενός να στέκεται σε οποιοδήποτε σημείο του φάσματος γουστάρει- γενικά απόψεις κοντά στα άκρα. Αλλά πάντα με προϋποθέσεις, γεγονός που με διαφοροποιεί από τα άκρα.

Και κυρίως ψάχνω να βρω άξιο συνομιλητή και να το εξετάσουμε μαζί. Τις περισσότερες φορές βρίσκω αντίπαλο. Αυτό συμβαίνει διότι νομίζουν οι περισσότεροι ότι απειλώ την ακεραιότητα της κωλοτρυπίδας τους... Με τόση μανία που επιτίθενται στις απόψεις μου για να βγούνε ντε και σώνει σωστοί, δεν βρίσκω άλλη δικαιολογία. Αλλά για να το πάω λίγο σοβαρά, είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι αφενός μεν δε θέλουν να μετακινηθούν από τις απόψεις τους ή αυτοί που φοβούνται ότι θα αλλάξουν άποψη, αφετέρου είναι και αυτή η κατηγορία η οποία είναι προγραμματισμένη σε δυαδικό κώδικα. Όχι όχι, δεν είναι τόσο έξυπνοι.... ας πούμε άλλο παράδειγμα. Είναι προγραμματισμένοι με το άνωθεν παραλήρημα αντιθέσεων, με τονισμό σε κάθε "ή". Θα είσαι ή αυτό ή εκείνο (=κάτι μακρυνό, κάτι έξω από αυτόν, κάτι λάθος). Αυτό εννοώ με τον τίτλο. Συνήθως αυτός ο προγραμματισμός προέρχεται από τη βαθειά ριζωμένη θρησκεία που διδασκόμαστε από το παπαδαριό και τα βιβλία των θρησκευτικών σε πολύ μικρή ηλικία, τόσο μικρή που δεν μπορούμε να τα βγάλουμε εύκολα από εκεί όπου έχουν φωλιάσει ακόμα και αφού μπούμε στη διαδικασία να τα αμφισβητήσουμε. Πάντα μια μαλακισμένη φωνούλα στο πίσω μέρος του μυαλού μας μας ψιθυρίζει "Ή αυτό ή εκείνο". Καλό ή κακό. Άγιος ή αμαρτωλός. Ότι ο Θεός θέλει να είμαστε το πρώτο ειδαλλιώς θα είμαστε το δεύτερο. Και (κλέβω από τον Scott Baker μια ιδέα) ενώ αυτά τα δογματικά έχουν τη ρίζα τους στο θρησκευτικό κομμάτι που επιβάλλει ότι είσαι "ή Θεός ή άνθρωπος" (δεδομένου ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός και 6 δις άνθρωποι, θα υποθέσω ότι όλες οι αντιπαραθέσεις μου ήταν με ανθρώπους), αυτοί οι Χριστιανοί παρά την ανθρώπινη φύση τους, επιλέγουν να συνδιαλέγονται με θεϊκούς όρους: όταν λες μια λέξη, όταν εκφράζεις μια έννοια, αποκλείεις την πιθανότητα να ισχύει κάτι άλλο από αυτό που λες εσύ.

 Αλλά η μόνη πραγματική αλήθεια είναι ότι αν η δική σου αλήθεια είναι αλλιώτικη από του άλλου, δεν την κάνει λιγότερο αληθινή....

Δεν υπάρχουν σχόλια: