Και στο τσακ πριν τις εκλογές, θα ποστάρω.
Λίγες μόνο ώρες πριν κληθεί ο ελληνικός λαός να διαλέξει την
επόμενη κυβέρνηση(η οποία αν είμαστε τυχεροί θα είναι διαφορετική) και τους
πολιτικούς της, θα επιλέξω τις λέξεις μου και θα αναφωνήσω:
ΓΙΑΤΙ;;;;;;;;;
Γιατί ρε με περιτριγυρίζουν ανίκανοι καριόληδες; Γιατί ενώ
ξεκίνησα ένα blog για να ερευνήσω την
ανθρώπινη φύση, εσείς, αναδύεστε σαν σκατά στην επιφάνεια συνέχεια και δε μου αφήνετε την ευκαιρία να γράψω για πολιτική μια φορά, και να μετράει; Γιατί δε με
αφήνετε να γράψω για πράγματα που καθορίζουν και ορίζουν την ανθρώπινη φύση;
Φυγέτε ρε, ουστ, τα σύνορα είναι ανοιχτά…
δε
φύγατε;
Ωραία λοιπόν, δε φύγατε, ευκαιρία για κουβέντα. Ακούστε, ο
κόσμος έχει βαρεθεί να ακούει τα κατορθώματά σας (βλ. Άκη). Ο κόσμος δε θα
ανεχτεί άλλα τέτοια κατορθώματα…
Οι εκλογές του 2012 μάλλον θα είναι η τελευταία ευκαιρία που
θα δώσει ο έλληνας πολίτης στο νόμιμο πολιτικό σύστημα *. Μετά από εδώ δε θα
έχετε άλλη ευκαιρία. Φροντίστε το ελληνικό κράτος γιατί δεν απέχει πού ο
καιρός που θα μας βρείτε απέναντι σας,
να πολεμάμε εναντίον σας.
Μετά από εδώ, σαν πειρατικός χάρτης, there will be monsters… Θα έχουμε μοντέλα
διακυβέρνησης που θα συμφέρουν πιο πολύ από το παρών μοντέλο, σύμφωνα με τους
βασικούς κανόνες της σύγχρονης οικονομίας (προσφορά-ζήτηση) και εφόσον η ζήτηση
τραβάει προς την κοινή διακυβέρνηση,
ετοιμαστείτε να «αυτό-καταργηθείτε». Το τονίζω, εσείς θα εκλείψετε σαν
τους δεινοσαύρους. Θα σας καθαιρέσει ο λαός που εσείς κοροϊδεύετε διότι οι
απόψεις του κοινού, συγκλίνουν στο να κυβερνάται η χώρα από τους πολλούς· η μοναδική
παράμετρος που θα μετράει θα είναι το «Ποιοι είναι τελικά οι σημαντικοί
πολλοί;».
Αλλά ξεφεύγω. Η τελική συμβουλή που δίνω σε αυτή την
απέλπιδα και τελική προσπάθεια σαν blogger είναι να μην
καταντήσουμε να ψηφίσουμε Σαμαρά ή
Βενιζέλο. Δηλαδή, το’χω το γαμώσταυρο στην άκρη της γλώσσας μου για τους
πολιτικούς, μη δω τίποτα περίεργα αποτελέσματα αύριο (όπως π.χ. ότι οι μισοί ψηφοφόροι, το'ριξαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), δε θα έχω μούτρα να αντικρίσω κανέναν!
Άλλη παράγραφος. Όχι ότι κανένα κόμμα της αριστεράς έκανε
κάτι σπουδαίο, έτσι;! Να μη βλέπω γελάκια απο τους αριστερούς επειδή κουλαντρίζω τους αρχι-αφεντάδες... Όταν εγώ ή εσύ, είμαστε μάρτυρες σε μια δολοφονία, ο νόμος μας καταδικάζει για συνεργία αν δε μιλήσουμε... Όλοι όσοι ήταν στη Βουλή και δεν κατέδωσαν τους εθνικούς
προδότες, είναι ισάξια προδότες, ιδίως ηθικά αλλά και νομικά. Δεν
παίρνετε κανένα συγχωροχάρτι απλά και μόνο επειδή είστε η «κατατρεγμένη»
αριστερά ή επειδή υποστηρίζετε τους εργαζόμενους.
Πάμε λοιπόν στο «Σαμαρά ή Βενιζέλο». Εν ολίγοις, ό,τι πιο
σάπιο υφίσταται στην πολιτική σήμερα· και το λέω με πλήρη επίγνωση, διότι
ισχύει σταθερά το κάθε πέρσι και καλύτερα (ναι, μετά την παράδοση της
πρωθυπουργίας της χώρας στα χέρια ενός τραπεζίτη,
ξαφνικά το ότι ο Μητσοτάκης είπε
«Μετά από 10 χρόνια θα το’χουν ξεχάσει» για την ονομασία των Σκοπίων δε μοιάζει
και τόσο άσχημο, ε;). Και αυτοί οι τύποι δεν είναι μόνο οι κεφαλές ενός ψαριού
που έχει καταφανώς πεθάνει (παρέα με τη Δημοκρατία) και βρωμάνε περισσότερο,
είναι και ατελείωτα χρόνια στη Βουλή… Και εξηγούμαι: θεωρώ πως η κατάσταση, αν
αλλάζει, θα αλλάξει από άλλους πολιτικούς, καινούριους. Από ανθρώπους που δεν
το κάνουν κατ’επάγγελμα. Γι’αυτό, και επειδή δεν πιστεύω ότι υπάρχει θέληση από
τους παλιούς πολιτικούς να κάνουν κάτι για τη χώρα (αλληλένδετα άλλωστε, αν
ζητάς λεφτά για να συμμετέχεις στα κοινά, το κάνεις για να εξυπηρετήσεις τα
δικά σου συμφέροντα εξαρχής, είναι λογικό να «τσιμπήσεις» αν εμφανιστεί και
καμιά καλή προσφορά, και ας πάνε οι μικρομεσαίοι να γαμιούντε), θέλω να μπούνε
όλοι οι μικροί μέσα, μπας και δε μείνει χώρος για τους «μεγάλους» (προδότες).
Αν και αποφεύγω τις συμβουλές όπως ο διάολος το λιβάνι, θα
πω αυτό: σαν τελευταίο σχόλιο, θα ήθελα να δω στη βουλή μικρά
μικρά κόμματα (εκτός από Χρυσή Αυγή). Η πολυφωνία ίσως να είναι το
μοναδικό καταφύγιο ενός συστήματος που καταρέει.
*Το «νόμιμο» όπως ορίστηκε από εσάς τους ίδιους, σαν
νομοθετική εξουσία
